вичкыжын

1. тонко. Вичкыжын возаш писать тонко.

□ Вичкыжын шӱдырымым кужун вучаш кӱлеш. Калык мут. Тонко прясть – долго ждать. Ик вере лум кӱжгын, вес вере вичкыжракын возын. М.-Азмекей. На одном месте снег выпал толсто (толстым слоем), на другом месте – тонко (тонким слоем).

2. легко (об одежде). Вичкыжын чийыше йоча-влак кылмен чытыраш тӱҥальыч. «Ямде лий!». Легко одетые ребята стали дрожать от холода.

3. высоко (о звуке). Йоча-влакын мурымо кокла гыч лышташ дене шӱшкымӧ йӱк вичкыжын шергылтеш. Н. Лекайн. Среди поющих голосов ребят тонко (на высокой ноте) раздаётся свист на листочке. Кызытат Санька вичкыжын шӱшкалтыш. А. Мусатов. И сейчас Санька тонко свистнул.